Kris is muzikante, theatermaakster en schrijfster. In 2021 richtte ze Stichting Waanzinnen op, die zich inzet voor de bestrijding van (zelf)stigma, door het leveren en faciliteren van artistieke in- en output. Ze maken theater, muziek en poëzie. Zij helpen mensen met een psychische kwetsbaarheid met het maken van klank, woord en beeld. Daarnaast geeft de stichting, gevraagd en ongevraagd, advies aan derden over de inrichting van de geestelijke gezondheidszorg in Nederland.
Kris is zelf gediagnostiseerd met schizofrenie. Na jarenlange omzwervingen in de psychiatrie, opnames, talloze therapieën en een beschermde woonvorm, blijkt openheid, creativiteit en lotgenotencontact niet alleen belangrijker, maar essentieel voor haar herstel.
Ze is nu een aantal jaren als ervaringsdeskundige betrokken bij het project Welkom in de Buurt, dat zich richt op de bevordering van uitstroom uit beschermd wonen en opvang, in Groningen en Zuid Oost Drenthe. Naast het schrijven van een maandelijkse blog, geeft ze advies aan initiatiefnemers die hun ideeën van theorie naar praktijk willen brengen.
Ze is ook als adviseur betrokken bij de bouw van de nieuwe HIC op het GGZ terrein in Assen.
Ze heeft een bachelor in de muziek, en in het werk dat ze maakt put ze rechtstreeks uit haar eigen ervaringen en worstelingen. Haar werk kan, naast troost en herkenning bieden, worden ingezet als opstapje om in gesprek te raken, en te blijven, over moeilijke onderwerpen rondom het thema psychiatrie. Ze speelde met haar muziek en theaterproducties op verschillende gelegenheden en festivals binnen (en buiten) de GGZ.
Over de CD WAANZINNEN:
“Als singer-songwriter, als dichter, als theatermaakster fluistert, smeekt en dreigt ze haar demonen. Roept ze om rust en huilt om haar onrust. Dit alles balt ze nu samen in deze smeekbede niet om haar te begrijpen, maar om haar te omarmen en te accepteren. Het levert een rauw, confronterend en fraai werk op. Een plaat voor hen die niet wegkijken, maar luisteren naar een fragiel medemens die ook daar juist haar kracht uit oproept."
Over de theaterproductie TOEN IN NOG MESSIAS WAS:
“Wat een aangrijpend mooie voorstelling. Omdat je de diepe angsten en immense krachten waarmee je je moest verhouden bijna lichtvoetig en poëtisch beschrijft, is het veel tastbaarder en invoelbaarder wat het betekent. Wat ik ook bijzonder mooi vond is dat ondanks het lijden er geen verbittering is en dat de schoonheid van de taal en het muzikale universum het uiteindelijk winnen van de angsten.”
Profielfoto Kris: Maurice Vos
