Ewout Kattouw heeft ruim twintig jaar ervaring als hulpvrager in de ggz. In die twintig jaar is hij gediagnosticeerd met 22 verschillende DSM labels en heeft hij 40 verschillende soorten psychofarmaca voorgeschreven gekregen.
Zich hieraan ontworstelen bleek een lastig en langdurig herstelproces wat een enorm doorzettingsvermogen en kracht vergde.
Over dit complexe proces heeft hij het boek ‘Wie is er nou eigenlijk gek? De cliënt, de psychiatrie of de maatschappij?’ geschreven. In dit boek stelt hij zichzelf, zijn familie, oud behandelaren, verschillende vooraanstaande deskundigen en daarmee ook de lezer, de vraag “wat helpt de cliënt in de huidige manier van werken binnen de ggz en wat niet? En wat moet hieraan veranderen?”
Inmiddels is hij gediplomeerd ervaringsdeskundige en zet hij zich in voor een stuk bewustwording omtrent de risico’s van psychofarmaca, stigmatisering en het onnodig medicaliseren van psychisch lijden. Dit doet hij door lezingen, gastlessen en workshops te geven. Hij is voorzitter van stichting PILL welke zich inzet voor een verantwoord gebruik van psychofarmaca. Dit doen ze door de verschillende kennisbronnen (ervaringskennis, klinische kennis en academische kennis) te bundelen om zo gezamenlijk te onderzoeken in welke gevallen psychofarmaca waarde toevoegen of waarde wegnemen in mensenlevens.
Daarnaast werkt Ewout samen met 4vitae aan de omslag van ‘meten is weten’ tot ‘narratief evalueren’ binnen de ggz. Narratief evalueren betekend dat mensen ervaringen rond een dienst (behandeling en bejegening) of een product (psychofarmaca, methodieken) delen en hier zelf betekenis aan geven. Dit geeft warme data (verhalen) en koude data (wie, wat, wanneer, hoelang etc) welke middels grafieken en tabellen zichtbaar worden gemaakt. Hieruit kunnen signalen en patronen worden opgemerkt en gebruikt worden om te evalueren, verantwoorden en bij te sturen.
Ewout weet veel over werking, bijwerking, lange termijn effecten en afbouwen van psychofarmaca. Hij heeft zich herstelondersteunende zorg eigen gemaakt en zet zich, op micro niveau, graag in om van hieruit anderen te ondersteunen in herstelprocessen. Op meso niveau sluit hij graag aan bij instellingen om mee te denken, te adviseren en te helpen bij het werken vanuit herstelondersteunende zorg.
Op macro niveau werkt hij graag mee aan een paradigma shift van een medisch neurobiologisch model naar relationeel en contextueel gerichte herstelondersteunende zorg.
